روايه رائعه 2 الفصول من الحادي عشر ل الثامن عشر والأخير بقلم الكاتبة الجليله

يوسف على الفراش وجلس بجانبها
اما هى فجلست واستدرت لتعطيه ظهرها
_انا مش هبقا لعبة تانى
_ومين قالك انك لعبة...انا عشان خاېف عليكى يبقا انتى لعبة
استدرت له والدموع تساقط على وجها
_اه مش انت مش عوزنى اروح الشغل...وعاوز اقعد فى البيت عاوزينى اسمع كلامك وتحركنى زى اللعبة
ازال دموعها وقبل جبينها
_لا مش عاوز اتحكم فيكى بس خاېف عليكى ... انتى مش هتقدرى على تعب الحمل والشغل مع بعض
_لو تعبت هقعد من نفسى ...انت عارف ان الشغل الحاجة الوحيدة البحيس فيها انى بنى ادمة بجد
عبس وجه
_ليه هو انا مش بحسسك انك بنى ادمه
قبلت خده
_متزعليش وانت كمان...انت حبى حياتى وهنا وفرح ايامى
احتضنها بحب
_وانتى نور ايامى وام ولادى
_يوسف انت بتحبينى اكتر ولا بتحب ياسمين اكتر
_هتصديقنى لو قوتلك ان حبكم متساوى فى قلبى
_انا بحبك قوى